1.Ποια ήταν τα πρώτα σου μουσικά ακούσματα και πόσο σ΄έχουν επηρεάσει
«Η εισαγωγή και πρώτη επαφή μου με τη μουσική ξεκινά στα έξι μου χρόνια, όταν άκουγα τις ψαλμωδίες στην εκκλησία της γειτονιάς μου. Κάθε μέρα στο ψαλτήρι προσπαθούσα να μάθω, έστω ψιθυριστά, να σιγοψέλνω στους εσπερινούς. Στα οκτώ μου χρόνια ο μεγάλος δάσκαλος της ζωής μου, που θα του χρωστάω όσο ζω τη μουσική μου παιδεία, ο Ιωάννης Δακαλάκης άρχισε να μου μαθαίνει βυζαντινή μουσική. Την ίδια χρονική περίοδο ο πατέρας μου μου έκανε δώρο μία κασέτα του Γιάννη Πουλόπουλου, που όταν την άκουσα ένιωσα έντονα συναισθήματα και άρχισα να σιγοτραγουδάω κάθε στίχο. Ετσι ανακάλυψα ότι το τραγούδι με συνεπαίρνει.
2.Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τη μουσική και το τραγούδι. Η πρώτη σου επαφή ποια ήταν.
«Στα δώδεκα μου χρόνια είχαμε φτιάξει ένα γκρουπάκι στην πόλη μου και παίζαμε σε μία ταβέρνα. Εγώ έπαιζα ντράμς που ήδη είχα μάθει. Ένα βράδυ ένας πελάτης μας ζήτησε ένα τραγούδι, το «ήλιε μου σε παρακαλώ». Επειδή κανείς άλλος δεν το ήξερε, το είπα εγώ και μάλιστα χωρίς συνοδεία οργάνων. Από τα χειροκροτήματα κατάλαβα ότι η βυζαντινή μου παιδεία με είχε βοηθήσει να αντεπεξέλθω πολύ ικανοποιητικά. Ετσι πρωτοτραγούδησα μπροστά σε κόσμο. Για καλή μου τύχη εκείνο το βράδυ, δύο κυνηγοί ταλέντων έψαχναν ένα πιτσιρικά για μία εμφάνιση 15 ημερών του Στράτου Διονυσίου στην Πάτρα, στο κέντρο «Παρριζιάνα», για να τραγουδήσει τα νεανικά τραγούδια της εποχής. Με άκουσαν, εντυπωσιάστηκαν και με υπογραφή του πατέρα μου λόγω ανηλικότητας, βρέθηκα για πρώτη φορά σε μεγάλη πίστα.
3.Οταν βρίσκεσαι πάνω στην πίστα και ο κόσμος από κάτω σιγοτραγουδά τα τραγούδια σου μαζί σου πως νιώθεις.
«Θα σου το πω με δύο κουβέντες» Για μένα δεν είναι «ο κόσμος από κάτω», είναι « Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΟΥ ΟΛΟΣ».
4.Ο ανταγωνισμός στο χώρο του τραγουδιού είναι μεγάλος. Πως μπορεί σήμερα να ξεχωρίσει κάποιος
Εξαρτάται τι εννοείς «ανταγωνισμό». Αν εννοείς ανταγωνισμός σε καινούργια τραγούδια δεν έχουμε κατακλυσμό νέων ασμάτων, οπότε δεν θεωρώ το χώρο ιδιαίτερα ανταγωνιστικό. Αν εννοείς ανταγωνισμό στην επανέκδοση ήδη γνωστών τραγουδιών, η άποψη μου είναι ότι πρέπει να σεβόμαστε πάντα την αρχική εκτέλεση. Θα ήθελα και τα εγγόνια μου να γνωρίζουν τα αυθεντικά ακούσματα του Τσιτσάνη και του Βαμβακάρη, όπως ακριβώς αυτά γαλούχησαν κι εμένα. Οπότε, είναι η αυθεντικότητα και η ιδιομορφία της φωνής κάθε καλλιτέχνη, που τον κάνουν να είναι διακριτός. Ως προς δε τον ανταγωνισμό με την κακή του έννοια, ειλικρινά, δεν με αφορά. Εν τέλει, θεωρώ ότι ξεχωρίζεις με το να είσαι αυθεντικός.
5.Ποιο είναι το μεγάλο σου όνειρο σε ό,τι αφορά τη μουσική.
«Να φτάσει μία στιγμή που τα τραγούδια μου θα τα σιγοτραγουδούν τρεις γενιές μαζί».
6.Πότε ανακάλυψες πως αυτό που θες να κάνεις είναι να γίνεις τραγουδιστής.
«Στις εξετάσεις μου για το πτυχίο στη Βυζαντινή μουσική, εκτός από τα βυζαντινά άσματα, έπρεπε να επιλέξουμε και ένα παραδοσιακό τραγούδι. Εγώ διάλεξα να τραγουδήσω το «στο ‘πα και στο ξαναλέω» της Μάριζας Κώχ. Οι εξεταστές είναι τέσσερις, αλλά ο πρόεδρος της επιτροπής είναι αυτός που βαθμολογεί το παραδοσιακό τραγούδι. Στην περίπτωση μου ήταν ο κ. Φουρτουμάς, ο οποίος μου είπε «παίρνεις άριστα στη βυζαντινή μουσική, αλλά άριστα θα υπηρετούσες και το λαϊκό τραγούδι». Τελικά, στο δίλημμα του να είμαι ο άρχων ιεροψάλτης ή τραγουδιστής επέλεξα το δεύτερο.
7.Μέσα από τη μουσική σου διαδρομή ποια είναι η πιο όμορφη σου στιγμή και ποια η πιο δύσκολη.
«Η πιο όμορφη στιγμή μου ήταν όταν η γυναίκα μου με παρουσίασε στο κοινό στην πρώτη μου δισκογραφική δουλειά. Με το χιούμορ της και το ρευστό της λόγο, περιέγραψε εμένα και το πάθος μου για το τραγούδι έτσι, που ούτε εγώ δεν είχα συνειδητοποιήσει, αποκαλύπτοντας μου συγχρόνως την αγάπη της και την πίστη της για μένα. Η πιο δύσκολη στιγμή; Οταν αναγκάστηκα να απόσχω από το τραγούδι για καθαρά προσωπικούς σοβαρούς λόγους.
8.Τί περιμένουμε από τον Ακη Εξαρχο στο άμεσο μέλλον.
«Με τα κέφια που έχω; Χα!! Κατακλυσμό νέων τραγουδιών και πολλά από αυτά ,με δικούς μου στίχους»
Αναρτήσεις
